Privacy in de uitverkoop

gepubliceerd vanaf: december 2022

Veel dingen die mijn patiënten overkomen kan ik niet geloven. Lees dit bericht en laat het even goed op je inwerken. Het betreft een verzoek van de Gemeente Rotterdam om zowat het hele medisch dossier van mijn patiënt naar hen toe te sturen.

Waarom? Zodat ze extra geld krijgt om ‘geholpen te worden’ met haar energierekening.

Toen ik deze brief met haar besprak maakte het haar bang. Ze had geen idee dat de gemeente zoveel van haar wil weten.

,,Kun je me even alles over haar HIV, thalassemie, menstruaties, bloedarmoede, buikoperaties en incontinentie vertellen?"

,,Maar natuurlijk", zeg ik dan, ,,anders nog iets?"

Wat kan ze hiermee krijgen? 500 euro, in totaal. Privacy, beroepsgeheim, bescherming van een privé leven: het is tegenwoordig in de uitverkoop!

Deze alleenstaande moeder doet ongelooflijk haar best, vooral voor haar kinderen. Ondanks dat ze allerlei klachten heeft (jullie kunnen het lezen) probeert ze er iedere dag voor hen te zijn. Ze werkt zich de pleuris, maar redt het niet.

Sinds de stijging van de energiekosten komt ze niet meer rond: inmiddels kan ze geen eten en luiers meer betalen. Dus vroeg ze om hulp. Met dit als gevolg. Een vrouw die getraumatiseerd is door de manier waarop ze haar HIV-infectie heeft opgelopen, moet dit nu bloot geven om zichzelf warm te houden.

Maar wtf is de relatie tussen HIV en je verwarming willen aanzetten? Wat is de relatie tussen incontinentiemateriaal moeten aandoen voor hevig menstrueel bloedverlies en je stookkosten? En wat is in hemelsnaam een 'thermoregulatieprobleem'? Ze heeft het koud omdat ze de rekening niet kan betalen! Dat is een probleem, maar niet persé een thermoregulatieprobleem, denk ik dan.

Willen jullie misschien ook nog even weten wanneer ik haar laatste uitstrijkje maakte? Of haar laatste borstonderzoek vervaardigde? Wellicht krijg je het van kanker ook heel koud.

Ik weet dat ik heel hard klink: dat is omdat ik me zorgen maak. Waar gaat deze wereld heen, vraag ik me af? Uit (voornamelijk Amerikaans) onderzoek blijkt dat arme mensen veel meer gesurveilleerd worden. Voor vrouwen en mensen van kleur is dat nóg meer het geval. Om vanuit de overheid zorg en bijstand te krijgen moet je toestaan dat er met jouw lijf van alles wordt gedaan, waar mensen die geen hulp nodig hebben niet aan worden onderworpen.

Deze vrouw heeft een zwarte huidskleur.

Daar gaan we dus naar toe, denk ik dan: naar Amerika. Een diep ongelijke, racistische en keiharde maatschappij. Of misschien zijn we er al. Tim 'S Jongers appte me een aantal dagen geleden, nadat hij was gevraagd te spreken op een congres over armoede waar mensen 800 euro entree betaalden om te luisteren, en ik net verbaasd was een armoedeshow te hebben bijgewoond vol dure hapjes en drankjes, zonder arme mensen - dat er sprake is van een 'armoedepeepshow'. Zet dit bericht ook maar in dat lijstje.

Weet je wat ik dan denk? F*ck de gemeente. Je krijgt die 500 euro wel van mij.

*** update ***

Er kwam ongelooflijk veel respons op deze oproep. Het werd opgepakt door diverse media en er werden politieke vragen over gesteld. Eerst werden er raadsvragen gesteld: in de beantwoording werd gerefereerd aan de juiste verankering in de regels.

Tja. Het mag. Dat antwoord kennen we inmiddels wel. Maar als je iets niet fout doet, wil niet zeggen dat je het goed doet. Dus bracht ik het een stapje hoger. Nu werden de vragen gesteld aan Ernst Kuipers die reageert als een kloon van Rotterdam: ook hij, een voormalig arts, zegt dat dit allemaal prima is – want volgens de regels.

Toeslagenaffaire? Doesn’t ring any bells? Dat dit mag is dus precies waar je iets aan moet doen Ernst Kuipers! Helaas. Ook Enst Kuipers leeft in een neoliberale toren, waar de illusie van eigen keuzes en verheerlijking van vrije wil leidt tot een economisch gefundeerd wetboek waarin kwetsbaren worden gesurveilleerd en uitgebuit.

Mijn mensen zijn als hamsters in een kooi: ieder jaar mogen ze harder rennen om op dezelfde plek te blijven in een tredmolen aangestuurd door mensen die nooit in hun schoenen zullen staan. In een nieuw Wilde Westen waar vooral de regels roekeloos en onleefbaar zijn geworden.

Met mijn patiënt zet ik de strijd in ieder geval voort, daarover vast nog een keer meer. in de tussentijd blijven we haar vanuit de stichting supporten, zodat zij niet nog meer van dit soort brieven hoeft te krijgen.

Ten bate van een crowdfunding werd dit bericht eerder gepubliceerd op LinkedIn:

LinkedIn artikel 1
LinkedIn artikel 2
LinkedIn artikel 3
LinkedIn arti k el 4